Eda Parıltı Kaplan’a (18) vefatından 1 hafta evvel cinsel akında bulunduğu suçlamasıyla yargılanan sanıklar Yusuf G. ve Mehmet A. hakkında mahkemenin verdiği beraat kararının münasebeti açıklandı. Münasebette, her iki sanık tarafından hareketin istek dışı gerçekleştiğine dair belgede bir kanıt bulunmadığı belirtildi.
Eda Parıltı Kaplan, geçen yıl 7 Ağustos’ta ablası Güler Kaplan’ın erkek arkadaşının Çankaya Alacaatlı Mahallesi’nde bulunan 15’inci kattaki konutunun balkonundan atlayarak, hayatına son verdi. Kaplan, intihardan evvel annesine, “Anne küçük kızın kimi şeylere dayanamıyor artık. Kızını çok harcadılar. Kimseye bir şeyini anlatamadı. Daima içine attı. Fakat o da çok birikti. Dayanamıyor artık. Hiçbir şeyin hoş olacağına inancı kalmadı. Hakkımı yerde bırakmayın lütfen” bildirisi gönderdi. Kaplan’ın vefatıyla ilgili başlatılan soruşturma kapsamında intiharından 1 hafta evvel kendisine cinsel taarruzda bulunduklarını ileri sürerek şikayette bulunduğu Yusuf G. ve Mehmet A. gözaltına alınıp, tutuklandı.
SAVCI 18 YIL İSTEDİ, MAHKEME BERAAT VERDİ
2 sanık hakkında Ankara 12’nci Ağır Ceza Mahkemesi’nde ‘nitelikli cinsel saldırı’ kabahatinden dava açıldı. İntiharından 1 hafta evvel yerde eğlendikten sonra otele götürdükleri Eda Parıltı Kaplan’a cinsel taarruzda bulunduğu argüman edilen sanıklardan Yusuf G., yargılama sırasında isimli denetim kaidesiyle tahliye edildi. 13 Mayıs 2022 tarihinde görülen karar duruşmasında savcı mütalaasını açıklayarak, sanıkların ‘nitelikli cinsel saldırı’ hatasından 18’şer yıla kadar mahpusla cezalandırılmalarını talep etti. Mahkeme heyeti ise her iki sanığın da kanıt yetersizliğinden beraatlarına karar verdi. Sanık Mehmet A. hakkındaki kararın oy birliği, sanık Yusuf G. hakkındaki kararın ise oy çokluğu ile alındığı belirtildi. Kararla birlikte tutuklu sanık Mehmet A.’nın tahliyesine de hükmedildi.
GEREKÇELİ KARAR: SOMUT KANIT KELAM KONUSU DEĞİLDİR
Mahkemenin gerekçeli kararı açıklandı. Kararda, sanıkların vücut ve ruh bakımından kendini savunamayacak durumda olan bireye karşı cinsel hücum kabahatini gerçekleştirdikleri konusunda, soyut, kuşkudan uzak, cezalandırmaya kâfi bir kanıta ulaşmanın mümkün olmadığı belirtildi. Evraktaki beyanlar ile birlikte sanık savunmaları karşılaştırıldığında, sanıkların mağdur ile isteği dışında bağa girdikleri konusunda somut bir kanıtın kelam konusu olmadığı vurgulandı.
‘BULUŞMAYI DAHİ KABUL ETMİŞ DURUMDADIR’
Kararda, ‘nitelikli cinsel saldırı’ kabahatinin kurallarının belgede bulunmadığının, hem isimli tıp raporları, hem belgeye sunulan Yargıtay içtihatları, sanık savunmaları, kovuşturma kademesinde dinlenen şahit beyanları ile sabit olduğu vurgulanarak şöyle denildi:
“Her iki sanık tarafından de TCK 102/3-a unsurunun uygulanabilirliği bulunmamaktadır. Davaya bahis olayda hareketin istek dışı gerçekleştiğinin ispatının olabilmesi için mağdurun beyanları ile tez edilen konuların somut bulgu ve raporlarla desteklenmesi gereklidir. Evrak kapsamında bu türlü bir durum da kelam konusu değildir. Hal bu türlü olunca her iki sanık istikametinden aksiyonun istek dışı gerçekleştiğine dair evrakta bir kanıt bulunmamaktadır. Mağdurenin olaydan sonra şikayetçi olması ve sanık Yusuf G. ile öteki sanık Mehmet A. bakımından yaptığı mesajlaşmaların kabahatin sübutu açısından bir kıymeti bulunmamaktadır. Bu bildirilerde mağdur, sanık Yusuf ile buluşmayı dahi kabul etmiş durumdadır. Argümana bahis olaydan sonra mağdur ile sanık Yusuf ortasında yapılan iletilere dayanılarak sanık Mehmet ile olan olayın istek dışı olduğunu söylemek de belgedeki somut kanıt olan kent hastanesi raporu, kamera kayıtlarına karşın mümkün değildir. Birebir bildirilerde başlangıçta mağdure, sanık Yusuf G.’den de şikayetçi iken süreç içerisinde emoji gönderen şikayetten vazgeçmeyi kabul eden bildiriler da yollamıştır. Hal bu türlü olunca olay sonrası şikayetçi olduğu sanıklardan biri ile ağır bir halde iletileşme yapan mağdurenin sanık Mehmet istikametinden bu iletilerden yola çıkarak istek dışında hareketi gerçekleştirdiği konusunda somut bir olguya varmak mümkün olarak gözükmemiştir. Ayrıyeten mağdurun taksiye sanık Mehmet tarafından bindirilmesi ve mağdurun sanık Mehmet’in telefonu ile ablasını araması da dikkate alınarak, her iki sanık istikametinden aksiyonun istek dışı yapıldığı ispatlanmamış olduğundan beraat kararı verilmiştir.” (HABER MERKEZİ)