Milletvekilliği düşürüldükten sonra cezaevine gönderilen HDP’li Ömer Faruk Gergerlioğlu’nun Anayasa Mahkemesi’ne yaptığı ferdî müracaat şimdi görüşülmedi. Gergerlioğlu bilhassa cezaevlerinde çıplak aramayı gündeme getirdiği için vekilliğinin düşürülüp cezaevine gönderildiğini düşünüyor. Ayrıyeten Gergerlioğlu’nun gözaltına alınırken maruz kaldığı muamele de gündemdeki yerini koruyor. Ankara Sincan Cezaevi’nde tutulan Ömer Faruk Gergerlioğlu’yla gözaltına yaşadıklarını, cezaevinde neler yaptığını, tahliye olduktan sonra siyaset hayatına devam edip etmeyeceğini konuştuk.
‘YENİ ÇIKIŞ YOLLARI ÜZERİNE DÜŞÜNÜYORUM’
Cezaevinde bir gününüz nasıl geçiyor?
Cezaevinde disiplinli bir hayat yaşamaya çalışıyorum. Beşere ve sıhhate muhalif bir ortam olduğu için sıhhatime dikkat etmeye ve spor yapmaya çalışıyorum. Sabah erken kalkıyorum. Sabah yürüyüşü ve haber programlarıyla bir arada kahvaltımı yapıyorum. Sonra kitap okuyorum, akabinde öğlen yemeği ve sonrasında ya günlük yazıyorum ya makale ya şiir yazıyorum. Kitap yazma niyetim var. Hudutlu da olsa TV kanallarından siyaseti takip etmeye çalışıyorum. İki gazeteye aboneyim. Toplumsal medyadan iletiler göndererek vekilliğimi devam ettirmeye çalışıyorum. Yeni çıkış yolları üzerine düşünüyorum. Akşam yemeği sonrası kapılar kapanıyor ve dar, iç alanınızda ömrünüzü devam ettiriyorsunuz. Çok mektup geliyor. Onları okuyor ve cevaplıyorum. Kısacası 24 saat tekrar bana yetmiyor.
‘ÇIPLAK ARAMA BARDAĞI TAŞIRAN SON DAMLA’
Milletvekilliği yaparken tekraren KHK’lilerin yaşadıkları üzerine Meclis’te çalışmalarda bulundunuz. Lakin cezaevlerinde çıplak arama konusunu gündeme getirdiğiniz günden itibaren iktidar kanadı hakkınızda birçok ithamda bulundu. Tutuklanmanızın hızlanmasında bu çalışmaların tesiri olduğunu düşünüyor musunuz?
Çıplak arama iktidar açısından bardağı taşıran son damla olmuştur. Üç yıla yakın müddettir hatta vekil olmadan evvel de onları, farklı ihlal mevzularını gündeme getirerek çok rahatsız ediyordum. Bitmiş vicdanlarını sızlatan itirazlarımı, ‘Gergerlioğlu Meclis’i terörize ediyor’ diye açıklıyorlardı. Ben haksızlıkları vurgulayarak onları rahatsız ediyordum aslında. Kürt problemi, KHK’lılara yapılan soykırım, insan kaçırmalar, cezaevi ihlalleri, hasta mahpuslar, personel hakları, mülteci hakları mevzularında da onları çok rahatsız ettim. Son olarak mahcup oldukları çıplak arama konusundan intikam almak için Yargıtay’daki süreci hızlandırdılar. Bu çok muhakkak. Benimle birebir vakitte Yargıtay’a gidenlerin belgesi hala arşivde. Bana hızlandırılmış ve kasti bir ceza olduğunu herkes görüyor. Susturamadıkları beni cezaevine atarak susturmaya çalıştılar ancak çıplak aramanın dokümanını cezaevinde buldum. Boyun eğdirmeye çalışsalar da hakkaniyet hakikati, hükümdarın çıplaklığını gösteriyor.
‘SON CÜMLELERİMİ SÖYLEMEMİ İSTEMEDİLER’
Meclis’te adalet nöbeti tuttunuz, meskeninizde bu aksiyona devam ettiniz. Gözaltına alındığınızda namaz kılmak için abdest aldığınız esnada ayakkabılarınızın kapının önünde olduğuna dair manzaralar toplumsal medyada paylaşıldı. Ayakkabınızı giymeye müsaade etmedikleri istikametinde savlar var. Neler yaşandı, biraz anlatır mısınız?
TBMM’den de polis zoruyla ve uyduruk bir araştırma ile çıkarılmıştım, evimden de… Polisler meskene geldiğinde birinci evvel onları meskene davet ederek ‘Hem çayımızı için hem de hazırlanayım’ dedim, kabul etmediler. Hazırlıklarımı yapıp elime paltomu, ayakkabılarımı almıştım ki, çekim yapan Abdullah vekilimizi ve oğlunu engellemeye çalıştılar. Son cümlelerimi söylememi istemiyorlardı. Beni çekiştirmeye, kamerayı engellemeye çalıştılar. Daha sonra amirleri olduğunu anladığım uzun saçlı biri, kolumdan tutup beni iteklemeye başladı. Kapının önünde ayakkabılarımı giyerken de süratle itekleyip asansöre sürüklediler. Bu ortada ayakkabının tekini giyememiştim. Giymeme müsaade vermediler, asansör aşağıya inince ayakkabılarımızı giymeden yürüyemeyeceğimi söylememe karşın o halde otomobile binmem için baskı yaptılar. Kabul etmedim, ayakkabım geldi ve otomobile o denli bindim. Yaptıkları zorbalık hakkında hiçbir dertleri yoktu. Sanırım bakanlarına güveniyorlardı. Gazi meclisi diyerek direnişe vurgu yapanlar, TBMM’de darbeye direnenler hiç çekinmeden 27 yıl evvelki görünümleri tekrar oluşturdular. Demokrasi, hukuk sözünü ağızlarına almasınlar.
‘YUMRUĞUNU KALDIRIP VURMA TEHDİDİNDE BULUNDU’
Cezaevinden gönderdiğiniz mektupta zırhlı aracın içinde hakaretlere maruz kaldığınızı anlattınız. Meclis kürsüsünde hakkında daha evvel azap tutanağı okuduğunuz polis memuru tarafından gözaltına alındığınız tez edildi. Bu hakikat mu, doğruysa bu polisle yüzleştiniz mi, kendisi size bu mevzuda bir baskı, şiddet uyguladı mı?
Polis otosuna bindikten sonra Meclis’teki rezaletin bir benzerini yaşattıklarını, çocuklarımın gözü önünde bunu yaşattıkları için haklarında kabahat duyurusu yapacağımı söyledim. Yeniden o polis amiri bana hakaret ve küfürle yanıt verdi. Ben de altta kalmayıp yanıtlar verince yumruğunu kaldırarak vurma tehdidinde bulundu. Otomobilde 4 polis vardı. Ben onlara vekilliğimin gasp edildiğini, aslında hala vekil olduğumu ve TBMM’ye döneceğimi söyleyerek sizi ifşa edeceğim ve peşinizi bırakmayacağım deyince ‘Bizi tehdit mi ediyorsunuz’ dediler. Onlara, evet sizi hukukla tehdit ediyorum dedim. O yok ettikleri hukuk bir gün geri gelecek. Arkadaşlar bana hastanede o polis amirinin TBMM’de ismen zikrederek azapçı olarak deşifre ettiğimi hatırlattı. Düşünün azaplarını anlattığımız kişiyi sizi gözaltına almaya gönderiyorlar. Bu aslında yargısal süreci de TBMM’deki süreci de, evimdeki süreci de özetliyor. Ne kadar kasti, şuurlu bir infazla karşı karşıya olduğumu gösteriyor. Bu olay aslında onları ne kadar rahatsız ettiğimi ve siyasi bir intikam operasyonun ta yargısal sürecin başından itibaren başlatıldığını gösteriyor. Otomobile gelen öbür polisler de arkadaşlarını tebrik ediyordu. Kendimi Hz. Yusuf üzere hissettim. O da iftira ve devlet oyunuyla zindana atılmıştı lakin haklıydı hak üzerine direndi ve sonunda hak yerini buldu. İnşallah benim için de birebiri olacak. Hak üzerine direnişimi devam ettiriyorum.
‘FAŞİZME İNAT DİRENECEĞİZ SÖZLERİ İÇİN MEKTUBU ALAMADIM’
Cezaevinde azap, cezaevinde korona virüsü, cezaevinde yaşanan hak ihlalleri… Sizler her vakit cezaevindeki mahpusların bu problemlerini anlattınız. Artık de siz bir mahpussunuz. Bir mahpusun gözünden tüm bu sıkıntıların ışığında ne anlatmak isterseniz, cezaevi problemleri dışardan anlatıldığından da mı makûs?
E tipi cezaevleri bayağı tecrit yerleri. Diğerleriyle görüşme imkanınız pek yok. Sohbet ve spor hakkı da salgın münasebetiyle iptal edildiği için öbür mahpuslarla bağlantı pek mümkün değil. Fakat iç mektuplarla görüşebiliyorsunuz. Cezaevinde özgürlüğümüz kısıtlandığı üzere ‘yönetmelikte var’ telaffuzlarıyla haklarımız da kısıtlanıyor. Basında hakkımda çıkan haberlerin çıktıları, ‘telif yasası çiğnenir’ diyerek bana verilmiyor. Hatta bir sevenimin ‘dalgaların sesini dinlersin’ diyerek zarfa koyup gönderdiği denizi kabuğu bana verilmiyor. Meskende yaptığım bere kar maskesi yapılır diye bana verilmedi. 2 ayda 12’den fazla kitabı cezaevine alamıyorsunuz. Kitap bu niçin yasak getirirsin? Avukat görüş yerleri sıhhate alışılmamış ve havalandırmasız. Kobane davasından yatan Can Memiş isimli şahsa masa verilmemiş. 3 öğrenci bir ortada kalıyor ve 1 masadan fazlası güvenlik gerekçesiyle verilmiyor. Bağlantı haklarım fazla olmadığı için yaşanan öbür ihlaller için de pek fazla bilgim yok. Koğuşların içi pak değil, paslı dolaplar, çerçeveler… İtina gösterilirse bu türlü olmaz. Etkinlikler iptal olduğu için 24 saat küçücük bir odada geçiyor. Kayseri’den bir mahpus bana gönderdiği mektupların engellendiğini belirtti. ‘Faşizme inat direneceğiz’ dediği için. Bunlara bile tahammülleri yok ve bana özel bir muamele var üzere. Kaldığım hücrenin alt katı 24 saat boyunca güneş görmüyor.
‘ÇIKTIĞIMDA DAHA ORGANİZE BİR ÇALIŞMA YAPACAĞIM’
Toplumsal medyada ve birçok platformda haksızlığa uğrayanlar sizi anmaya devam ediyor. Cezaevinden çıktığınızda ne yapacaksınız? Hak savunuculuğunu nasıl ve hangi halde yürüteceksiniz?
Toplumsal medyada tesirli formda takviye verildiğini duyuyorum. Tutuklama olayları, hastaneye götürüleceğim yerde polis tarafından cezaevine götürüldüğümde, darp, tehdit olaylarının toplumsal medyada çok reaksiyon çektiğini duydum. Ankara Valiliği, açıklama yaparak ‘fıkra’ demiş. Apaçık imajlara karşın iftira diyorlar. Polisin darp olaylarının görüntülenmemesi için bir genelgeyle imaj çekmenin engellenmeye çalıştıklarını gördük. Burada hakkını savunduğum her kısımdan insanın vefa hissiyle gönderdikleri mektuplarını, ziyaretlerini gördükçe ‘çıkınca hak savunculuğunu daha çok yapacağım’ diyorum. Hem hakkı savunduğunuz hem de gönülleri kazandığımız bir iş ne hoş iş. Çıkınca daha organize, etraflı bir çalışma yapacağım inşallah. Bu kadar zulmün olduğu bir yerde adalet nöbetinden diğer yapacak iş mi var? Sağ olsun eski eş genel liderlerimiz, mahpus vekillerimiz süreci takip ettiklerini çok uygun bir direnç gösterdiğimi söyleyen mektuplar gönderdiler. Dayanaklarının devam edeceklerini söylediler.
‘TBMM BİZE KAPATILSA DA…’
Bundan sonra siyasi hayatınızı devam ettirmeyi düşünüyor musunuz?
Bundan sonra da siyasi hayatıma devam edeceğim inşallah. AYM’nin bu kararı iptal edeceğini umuyorum. Olması gereken hukuksal süreç bu. Anayasa hukukçularının isyan ettiği bir karar olmuştu bu. TBMM’de olmasam bile hak savunuculuğu, adil, vicdanlı bir toplum oluşturma uğraşım devam edecek. Bence siyaset yalnızca Meclis’te yapılmaz, vekillik koltuklarda değil halkın kalbinde, vicdanında, gönlündedir. Ben halkımızdan bu türlü bir takviye aldığımı gördüm görüyorum. TBMM bize kapatılsa da bu toplumun tüm fertleri için çalışmaya devam edeceğim. Bir gün kesinlikle bu ülkeye demokrasi ve hukuk gelecektir.